جلسه دفاع ارزشیابی 2 دکتری (آقای محمد نساج پور اصفهانی)
موضوع: طراحی و بهینه سازی روش ساخت و تولید لنزهای داخل چشمی تک کانونی بر پایه رزین متاکریلاتی آبگریز نورپخت
ارائه دهنده: محمد نساج پور اصفهانی
استادان راهنما: دکتر پیمان مصدق
استادان مشاور: دکتر سعید نوری خراسانی
استادان داور: دکتر مهدی کاروان، دکتر محمد دیناری، دکتر مهشید خرازی ها، دکتر محمدحسین بهشتی
چکيده:
آب مروارید شایعترین بیماری در حوزه سلامت چشم و بینایی در قرن اخیر شناخته شده است و تنها روش درمان آن عمل جراحی کاشت و جایگزینی لنز مصنوعی به نام لنز داخل چشمی (IOL) به جای لنز کدر داخل چشم است. این لنز به صورت دائم در داخل چشم قرار میگیرد که در انواع مختلف (تک کانونی، چند کانونی و ...) و از جنس ها (شیشه، پلیمر و ...) و روش های گوناگون ساخته می شوند. در این پژوهش در گام اول ساخت لنز از جنس پلی (متیل متاکریلات) با استفاده از روش پلیمریزاسیون درجا و پخت درون کوره انجام شد، بدین منظور قالب هایی از جنس آلومینیوم، PTFE، پلیپروپیلن و شیشه طراحی و ساخته شد. پس از انجام آزمایش های متعدد بهترین نمونه در قالب شیشه ای و در شرایط پخت 3 ساعت در دمای °C 65 و سپس 1 ساعت در دمای °C80 تولید گردید، از آنجایی که روش پخت لنزهای پلیمری درکوره زمانبر و پرهزینه است، در گام بعدی سعی خواهد شد به ارائه ی روشی پرداخته شود که با استفاده از رزینی بر پایه اکریلاتی نورپخت در دستگاه ماکروویو صنعتی یا اشعه فرابنفش، امکان کاهش زمان فرآیند و هزینه ی تولید برای ساخت این لنزها فراهم گردد. نمونه پخت شده در قالب شیشه ای با استفاده از دستگاه تراش فوق دقیق و روش SPDT ماشینکاری و آزمونهای چشمی عبور نور، اندازه گیری درصد عبور نور مطابق با استاندارد ISO 14408 و تداخل سنجی نوری مطابق با استاندارد ISO 14999 برای بررسی کیفیت لنز انجام شد، حداکثر میزان عبور نور 93% و متوسط زبری سطح در در امتداد یک خط بر روی لنز nm 0.25 اندازه گیری شد که برای یک لنز داخل چشمی مطلوب است. با توجه به اینکه برای جراحی آب مروارید نیاز به ساخت لنز انعطاف پذیر و تاشو جهت کاهش آسیب به چشم در حین جراحی وجود دارد با استفاده از روش کوپلیمریزاسیون و با اضافه کردن مونومر بوتیل اکریلات به مونومر متیل متاکریلات نمونه اولیه انعطاف پذیر ساخته شد. لنزهای داخل چشمی به طور عمده از پلیمرهای آبگریز ساخته می شوند که به دلیل ناسازگاری با آب این پلیمرها، میزان درخشندگی زیادی دارند. در این پژوهش نیز از کوپلیمر متاکریلات آبگریز استفاده می شود که به منظور کاهش اثر درخشندگی لنزهای حاصل از آن، از افزودنی PEG با درصدهای مختلف استفاده خواهد شد. همچنین با تغییر درصد پلیمرهای موجود در کوپلیمر خواص دیگری نظیر میزان انعطاف پذیری و درصد تغییر طول، دمای انتقال شیشه ای، ضریب شکست و میزان عبور نور بهبود می یابد. به دلیل حساسیت زیاد چشم، توجه به زیست سازگاری مواد به کار رفته در تولید لنزهای داخل چشمی، از اهمیت بالایی برخوردار است؛ لذا در این پژوهش از استاندارد ISO 1979-5 جهت ارزیابی زیست سازگاری استفاده می شود. جهت به دست آوردن مقادیر بهینه از پارامترهای متغیر در فرآیند ترکیب مواد و پخت، روش طراحی آزمایش ها مورد استفاده قرار می گیرد. به عنوان گام نهایی در این پژوهش، بهینه سازی خواص نوری و مکانیکی لنز در نتیجهی بررسی نحوه ی تاثیرگذاری پارامترهای فرآیند بر مبنای استاندارد ISO 11979 انجام خواهد گرفت.
کلمات کلیدی: لنز داخل چشمی (IOL)، آب مروارید (Cataract)، پلیمتیل متاکریلات (PMMA)، قالبگیری ریخته گری (Cast molding)