جلسه دفاع پایان نامه کارشناسی ارشد (آقای سجاد هوشمندی)
موضوع: بررسی تجربی فرآیند کپسوله کردن دارو دوکسوروبیسین به کمک پوشش کیتوسان به روش الکترواسپري هم‌محور
ارائه دهنده: سجاد هوشمندی
استاد راهنما: دکتر احمدرضا پیشه‌ور
استاد مشاور: دکتر مهدی کاروان
استادان داور: دکتر محمود اشرفی‌زاده – دکتر محسن ثقفیان
چیکده:
الکترواسپري هم محور یک روش متداول براي کپسوله کردن مواد دارویی و غذایی در ابعاد میکرون می باشد. درمان سرطان با استفاده از حامل هاي دارویی سبب شد تا پژوهشگران زیادي به این حوزه علاقه مند گردند. لذا در این آزمایش در نظر داریم تا دارو دوکسوروبیسین را که یک داروي مصرفی براي درمان سرطان می باشد را به کمک کیتوسان که یک ماده پلیمر طبیعی زیست تخریب پذیر است پوشش دهیم. مزیت استفاده از این پوشش بـه دلیـل کاهـش آثـار مضر جانبـی ناخواسـته و بهبـود اثـرات درمانـی می باشد. هدف از انجام این پژوهش، بررسی اثر غلظت محلول کیتوسان بر سایز میکروکپسول هاي تولید شده است. محلول کیتوسان که حکم سیال بیرونی را در فرآیند الکترواسپري دارد در پنج درصد وزنی مختلف از 1الی 5 درصد و در دو درصد حجمی از حلال استیک اسید با درصدهاي حجمی 10 و 30 تهیه شده است. میکروکپسول هاي تولید شده در ظرف محتوي روغن خوراکی جمع آوري و پس از گذشت دو روز به منظور خشک شدن پوسته ذرات، مورد ارزیابی قرار گرفتند. با توجه به اندازه گیري خواص فیزیکی و الکتریکی محلول کیتوسان مشخص شد که به ازاي اضافه شدن هر درصد جرمی از پودر کیتوسان با حلال 10 و 30 درصد حجمی، میزان کشش سطحی و چگالی تنها به مقدار 1 درصد افزایش می یابند. اما از طرف دیگر افزودن حلال 30 درصد حجمی به کیتوسان، رشد ویسکوزیته شدیدتري را در محلول کیتوسان نسبت به افزوده شدن حلال 10 درصد ایجاد می کند. در عوض محلول تهیه شده با حلال 10 درصد حجمی از نظر هدایت الکتریکی، رشد فزاینده تري نسبت به حلال 30 درصد ایجاد می کند. از این رو با استفاده از محلول هاي تهیه شده در آزمایش الکترواسپري مشخص شد که بهترین غلظت ممکن براي تولید میکروکپسول هاي یک دست، براي محلول Ch1%Ac30% (کیتوسان با درصد جرمی 1 درصد و حلال با درصد حجمی 30 درصد) اتفاق می افتد. همچنین جت مخروطی شکل نیز تنها در همین غلظت رویت گردید. کوچکترین ذرات به دست آمده در این غلظت، ذراتی با قطر میانگین 54 .31 میکرون و انحراف معیار 86 .6 میکرون است. نتیجه دیگري که از این پژوهش حاصل می گردد آن است که هر چه درصد استیک اسید در حلال افزایش می یابد، مقدار هدایت الکتریکی و ویسکوزیته به ترتیب کاهش و افزایش می یابد. اما افزایش هدایت الکتریکی در فرآیند الکترواسپري به قدري است که توازن برآیند نیروهاي وارد بر سیال خروجی از نازل را مختل می کند و بدین سبب مانع از تولید ذرات به صورت همگون می گردد.