جلسه دفاع پایان نامه کارشناسی ارشد (آقای علی بیشه)
موضوع: ساخت و مشخصه‌یابی خواص مکانیکی و فیزیکی نانوکامپوزیت‌های الاستومر تقویت شده با تیتانیوم دی اکسید/نانورس مورد استفاده در ساخت اندام‌های پروتز مصنوعی
ارائه دهنده: علی بیشه
استاد راهنما: دکتر مهدی کاروان
استادان مشاور: -
استادان داور: دکتر پیمان مصدق ، دکتر علیرضا فدایی
چیکده :
یکی از نیازهایی که از قدیم مورد توجه بیماران، معلولین و یا اشخاص با ضایعه اندام روبرو بوده‌اند، اندام‌های جایگزین اندام‌های طبیعی خود بوده است که می‌تواند شامل دست، پا، بینی و لاله گوش و یا دیگر اندام‌ها شود. نه تنها در خصوص عارضه‌های مادرزادی بلکه در حوادث متعدد ممکن است شخص دچار نقص و یا قطع عضو گردد. پیشرفت علم در راستای ساخته شدن پروتزهای کامپوزیتی، توانسته است درد و رنج ناشی از مشکلات نقص عضو را کاهش دهد. به همین علت پروتزهای کامپوزیتی برای این منظور ساخته شده است. در حال حاضر یکی از پرکاربردترین مواد مورد استفاده در ساخت پروتزهای اندام مصنوعی، سیلیکون می‌باشد که در عین خواص مناسبی مانند انعطاف‌پذیری و زیست‌سازگاری، مشکلات زیادی برای مصرف کنندگان ایجاد نموده است. پروتزهای سیلیکونی دارای مقاومت مورد رضایت افراد را نداشته و در عین حال دارای چگالی زیادی هستند که به ویژه در پروتزهای مورد استفاده در دست بسیار آزار دهنده و خسته کننده است. همچنین، مطابق با تحقیقات صورت گرفته، عمده اندام‌های پروتزی دارای خواص ضد باکتری و یا آب‌دوستی مناسب به منظور ایجاد راحتی برای افراد در خصوص تعرق ایجاد شده، نیستند. از جمله مسائل مطرح شده در خصوص دستکش‌های سیلیکونی فعلی افت خواص مکانیکی و یا پارگی زودرس اعضاء پروتزی بوده که در ضمن سنگین بودن عضو هزینه های گزافی را نیز برای جامعه هدف به همراه دارد. با توجه به زمینه مورد پژوهش در این پروژه، ساخت و سنتز نانوکامپوزیت‌های الاستومری محور اصلی پروژه در خصوص نمونه سازی و مشخصه یابی مواد خواهد بود که با تغییرات در درصد وزنی پلیمرهای فاز زمینه، آلیاژ سازی و درصد مواد افزودنی و همچنین روش ساخت و دیسپارسیون ذرات به بهینه یابی خواص پرداخته که در نتیجه آن فرمولاسیون دقیق برای ساخت پروتز های اندامی معرفی می‌گردد. در این پژوهش، سه پلیمر رزین الاستومر پایه سیلیوکن، پلی‌یورتان سختی شور 70 و 80 و تقویت‌کننده‌های نانورس، تالک، تیتانیوم دی اکسید و اروزیل با درصدهای وزنی 0 – 1 – 2 – 4 – 5 – 6 و 8 مورد استفاده قرار گرفت که تعدادی از این درصد وزنی‌ها به صورت ترکیبی (هیبریدی) می‌باشد. در این پژوهش در مجموع 13 نوع آزمون در قالب 4 شاخه آزمون‌های مکانیکی، حرارتی، زیست‌سازگاری و مشخصه‌یابی ساختاری صورت پذیرفت و شامل آزمون‌های استحکام کشش، پارگی، سختی، چگالی، زاویه تماس آب، تخریب یو-وی، تخریب تعریق، آنالیز گرماسنج روبشی تفاضلی، حساسیت pH، سمیت آنتی‌باکتریال، سمیت کشت سلولی، آنالیز پراش اشعه ایکس و آنالیز میکروسکوپ الکترونی روبشی نشر میدانی می‌باشد. نمونه‌های برتر، خواص مکانیکی، حرارتی، زیست‌سازگاری و ساختاری قابل قبولی ارائه کردند و قابلیت جایگزینی نمونه‌های سیلیکونی را به صورت کامل دارد و عملا می‌توان به عنوان نسل جدیدی از پروتزهای اندام مصنوعی با خواص و قابلیت‌های ترقی یافته معرفی شود.
کلمات کليدی:
الاستومر، اندام مصنوعی، پروتز، نانوکامپوزیت، خواص مکانیکی، مقاومت پارگی، زیست‌سازگاری