جلسه دفاع پایان نامه کارشناسی ارشد (آقای محمد قاسمی)
موضوع: مطالعه رفتار فشاری و نسبت سطح به حجم یک داربست پوستی جدید چندلایه با ساختار تی‌پی‌ام‌اس به کمک شبیه‌سازی اجزای محدود
ارائه دهنده: محمد قاسمی
استاد راهنما: دکتر مهدی سلمانی تهرانی
استادان داور: دکتر مهدی جوانبخت، دکتر محمد سیلانی
چکیده:
مهندسی بافت به‌عنوان یک روش جدید در بازسازی انواع بافت بدن مورد استفاده قرار گرفته است. در این بین پوست از جمله بافت‌های موجود در بدن است در معرض آسیب‌های جدی قرار دارد. از همین‌رو درمان آسیب‌های پوستی به کمک مهندسی بافت مورد مطالعه بسیاری از پژوهش‌گران قرار گرفته است. داربست‌های مهندسی بافت به‌عنوان یک روش موثر برای درمان آسیب‌های پوستی شناخته می‌شوند. این داربست‌ها در نقش ماتریس خارج سلولی نمایان شده و روند درمان را سرعت می‌بخشند. هدف از این پایان‌نامه ارائه ساختاری جدید برای درمان آسیب‌های پوستی است. به‌همین منظور با پیشنهاد یک داربست پوستی جدید با ساختاری سه‌لایه، سعی شده تا ساختاری مشابه با ساختار سه‌لایه پوست بدن انسان طراحی شود. به‌منظور نوآوری در این پایان‌نامه برای طراحی داربست لایه‌های پوستی، یک داربست چندلایه تشکیل شده از سه مدل رویه‌های کمینه ژیروید، الماسی و ابتدایی (اولین رویه کمینه) استفاده شده است. این ساختارها نسبت سطح به حجم بالایی داشته و میزان تخلخل آن‌ها بیش از 70 درصد است. این عامل‌ها سبب می‌شود تا نفوذ رگ به‌درون داربست‌ها و چسبندگی سلول‌ها به سطح داخلی آن افزایش پیدا کند. به این ترتیب استفاده از این مدل‌ها سبب می‌شود تا فرآیند رشد سلول‌ها به‌خوبی انجام پذیرد. در این پایان‌نامه ابتدا نسبت سطح به حجم هر یک از این مدل‌ها به کمک نرم‌افزار راینو محاسبه و بررسی شد و مشخص گردید که مدل الماسی بیشترین و مدل ابتدایی کمترین نسبت سطح به حجم را دارا هستند. در ادامه با توجه به ساختار پوست و ترتیب قرارگیری مدل‌های رویه‌های کمینه، شش ساختار با ماده پایه هیدروژل آگارز، برای پوستی به ضخامت 4 میلی‌متر ارائه شد. هریک از این ساختارها در نرم‌افزار شبیه‌سازی اجزای محدود آباکوس تحت جابه‌جایی فشاری قرار گرفتند. نتیجه‌های شبیه‌سازی نشان می‌دهند که قرارگیری مدل ابتدایی در لایه هیپودرم، مدل الماسی در لایه درم و مدل ژیروید در لایه اپی‌درم باعث ایجاد ساختاری با مدول یانگ 57/9 کیلوپاسکال می‌شود. قرارگیری مدل ژیروید در لایه اپی‌درم به علت دارا بودن نسبت سطح به حجم بالا، سبب می‌شود تا در طول فرآیند رشد سلولی از نفوذ میکروب‌ها به درون داربست جلوگیری شود. همچنین قرارگیری مدل الماسی در لایه درم سبب می‌شود تا فرآیند رشد سلول در این لایه به‌صورت منسجم‌تر و بهتری انجام پذیرد.
واژگان کليدی: مهندسی بافت، داربست پوستی، بازسازی پوست، ساختار تی‌پی‌ام‌اس، رویه‌های کمینه، شبیه‌سازی اجزای محدود