جلسه دفاع پایان نامه کارشناسی ارشد (آقای سورانی)
موضوع: تحلیل فرایند کشش عمیق گلیر به روش اجزای محدود
ارائه دهنده: رضا سورانی
استاد راهنما: جناب آقای دکتر مهران مرادی
استادان داور: جناب آقای دکتر محمدرضا فروزان، جناب دکتر آقای محمد سیلانی
چکیده:
توسعه و مطالعات گسترده روی مواد جدید میتواند منجر به تولید محصولات با ویژگی های منحصربه فرد در حوزههای مختلف شود، ازجمله میتوان به اپوکسی تقویت شده با الیاف شیشه (گلیر) اشاره نمود که بعضی از نیازهای موجود در طراحی ها از جمله کمکردن وزن سازه ها، افزایش مقاومت در برابر خوردگی و یا تنش های حرارتی، خستگی و … را می تواند برآورده کند. این پایاننامه به بررسی فرایند کشش عمیق گلیر نوع 2 با لایة پیش آغشته S2-glass/FM94 - Epoxy می پردازد و تأثیر پارامترهای مختلف بر عمق بهینه در کشش عمیق از جمله اثر تغییر نیروی ورقگیر، فشار حفره، شعاع ماتریس) قالب (و تغییر ضخامت لایه های گلیر را بررسی میکند. در ابتدا جهت صحت سنجی، نتایج حاصل از شبیهسازی اجزاء محدود گلیر با لایه پیش آغشته E-glass با نتایج تجربی موجود در مقالات مقایسه گردید و نشان داده شد که تطابق بسیار خوبی در خصوص ضخامت لایههای مختلف گلیر پس از فرایند کشش عمیق مابین نتایج شبیه سازی و تجربی وجود دارد. نتایج همچنین نشان داد که شعاع ماتریس بیشترین تأثیر را بر روی عمق بهینه دارد و با مقادیر نیروی ورقگیر 4 کیلونیوتن، فشار حفره 5 مگاپاسکال، شعاع ماتریس 12میلیمتر و ضخامت کل 0.8 میلیمتر برای لایه ها میتوان به عمق قابلتوجه 26.94 میلیمتر رسید که این مقدار نسبت به نتایج قبلی با شرایط مشابه، بهبودیافته است.
کلمات کلیدی: گلیر، فرایند کشش عمیق، روش اجزای محدود، آباکوس، عمق بهینه