رفتن به محتوای اصلی
x

جلسه دفاع پژوهشی 2 (آقای عبداللهی)

عنوان: میکرو/نانوکامپوزیتهای پلی لاکتیک اسید(PLA) /سلولز حافظه‎دار در ساخت ماسک‎های تثبیت 

ارائه دهنده: داریوش عبداللهی

استاد راهنما: دکتر کاروان

چکیده:

تحقیقات نشان می‎دهد که فرآوری کم هزینه محصولات میکرو/ نانوکامپوزیتی پلیمرهای زیست تخریب‎پذیر و الیاف طبیعی/ سلولزی با خواص چند منظوره از قبیل انعطاف‎پذیری و حافظه‎داری در حوزه‎های صنایع پزشکی هنوز دارای چالش‎هایی نظیر فقدان اطلاعات در خصوص مواد متشکله، فرآیندپذیری و خواص هدف است. به طور مشخص، به دلیل مشکلات فعلی موجود در خصوص فرمولاسیون مواد و فرآیند ساخت ورق‎های تثبیت اندام در رادیوتراپی و آتل‌بندی با قابلیت شکل‌دهی مجدد، اهمیت دستیابی به توسعه ورق‌های پلیمری با شکل‌پذیری مجدد مشخص‌تر می‎گردد. ماسک‎های تثبیت‎کننده مورد استفاده معمولا دارای استحکام تثبیت پایین، هزینه بالا، ساختار غیر زیست تخریب‎پذیر، هندسه پیچیده هستند که خود نیازمند تجهیزات متعدد پیچیده و پر‎هزینه می‎باشند. PLA یکی از امیدوارکننده‎ترین بیوپلیمرهای ترموپلاستیک با زیست سازگاری و خواص مکانیکی خوب است. با این حال، استحکام ضربه ناکافی، شکنندگی ذاتی، پایداری حرارتی کم و دمای انتقالی بالای  PLAکاربرد آن را به عنوان ماسک تثبیت محدود می‎کند. افزودن نرم کننده‎ها، پرکننده‎های تقویت‎کننده در مقیاس میکرو/ نانو و الیاف طبیعی/ سلولزی نظیر کنف می‎تواند این محدودیت را برطرف کند. از طرفی میکرو/ نانو مواد طبیعی/ سلولزی به دلیل عدم سازگاری شیمیایی با PLA نیاز به اصلاح سطح دارند. بر همین اساس پلیمر PLA با الیاف کنف اصلاح سطح شده در درصدهای 0، 5، 10، 15، 20، 30 و 40 با روش غلتک ترکیب مذاب جهت تهیه ورق‎های میکرو/ نانوکامپوزیتی ترکیب شد. نتایج، افزایش خواص کششی و ضربه را نشان داد. ترکیب PLA با درصدهای کنف 5، 10 و 15 به عنوان بهینه انتخاب شدند. چون روش غلتک ترکیب مذاب باعث چسبیدن اجباری کنف و پلیمر می‎شود، پس در مراحل بعدی الیاف کنف اصلاح سطح نشدند. جهت تخت کردن ورق‎های میکرو/ نانوکامپوزیتی و بررسی خواص آن، از پرس گرم جهت آنیل ترکیب‎ها بلافاصله بعد از فرآیند غلتک ترکیب مذاب استفاده شد. این عمل باعث بهبود خواص مکانیکی و بلورینگی میکرو/ نانوکامپوزیت‎ها شد. جهت دستیابی به انعطاف بیشتر، به ترکیب‎های بهینه، ماده کربوکسی متیل سلولز (CMC) با درصدهای 1، 3 و 5 افزوده و فرآوری شد. این ماده سلولزی انعطاف‎پذیری را افزایش داد؛ هرچند که برخی خواص مکانیکی را کاهش داده بود. معیارهای انعطاف‎پذیری حاصل، نظیر درصد ازدیاد طول و مقاومت به ضربه در بهترین حالت به ترتیب حدود 7% و 170 ژول بر متر است که جهت کاربرد به عنوان ماسک تثبیت مناسب نمی‎باشد. بنابراین، نیاز به افزودن مواد مختلف به ترکیب در ادامه کار وجود دارد.

تحت نظارت وف ایرانی