جلسه دفاع کارشناسی ارشد (آقای علیرضا شاهمرادی)

موضوع:  بررسی اثر کامل نبودن پیوند استخوانی در ایمپلنت دندان تحت بارگذاری دینامیکی به کمک شبیه‌سازی اجزا‌ی‌محدود

ارائه دهنده: علیرضا شاهمرادی

استادان راهنما: دکتر مهدی سلمانی تهرانی

استادان مشاور:

استادان داور: دکتر صالح اکبرزاده- دکتر علیرضا شهیدی

چکیده

جایگزینی دندان‌های ازدست رفته از خواسته‌های بشر بوده و جای خالی دندان منجربه تحلیل استخوان فک و لثه، تغییرشکل صورت، مشکلات گفتاری، مشکلات در جویدن و خوردن و تغییر موقعیت دندان‌ها می‌شود. ایمپلنت دندان بهترین روش جایگزینی دندان‌های ازدست رفته می‌باشد. وقتی ایمپلنت دندان در فک قرار داده می‌شود، استخوان‌های پیرامون ایمپلنت رشدکرده و ايمپلنت از طريـق یکپارچگی استخوانی به استخوان فك متصل مي‌شود. همیشه پیوند بین استخوان و ایمپلنت استخوان به‌طور کامل صورت نمی‌گیرد که بر میزان مقادیر تنش در ایمپلنت و استخوان اثر می‌گذارد. در این تحلیل به کمک روش اجزای محدود، قسمتی از استخوان فک درنظر گرفته شده و دو مدل استخوان فک شبیه‌سازی شده است. یک مدل دارای استخوان D2 و مدل دیگر دارای استخوان D3 می‌باشد و خواص استخوان‌ها به‌صورت ارتوتروپیک درنظر گرفته شده است. سپس ایمپلنت درون فک قرار گرفته و نیروهای ناشی‌از عمل جویدن به آن وارد شد. عمل جویدن به‌صورت چرخه‌ای به ایمپلنت نیرو وارد می‌کند و الگوهای پیشنهادی برای شبیه‌سازی عمل جویدن با یکدیگر مقایسه گردید. پس از انتخاب الگو مناسب برای بارگذاری، مقادیر تنش در ایمپلنت و استخوان تحت بارگذاری دینامیکی برای درصدهای مختلف پیوند به‌دست آورده شد. سطح تنش در استخوان D3 بیشتر از استخوان D2 است و باکاهش ضخامت استخوان کورتیکال در فک، مقادیر تنش در ایمپلنت و استخوان افزایش می‌یابد. مقادیر تنش در ایمپلنت و استخوان با افزایش درصد پیوند، افزایش می‌یابد. مقادیر کرنش در اسخوان D3 بیشتر از استخوان D2 است و استخوان اسفنجی دارای بیشترین مقدار کرنش می‌باشد. مقادیر کرنش با کاهش درصد پیوند، افزایش می‌یابد.   

کلمه‌های کلیدی

ایمپلنت دندان، یکپارچگی استخوانی، بارگذاری دینامیکی، شبیه‌سازی اجزای محدود