جلسه پیشنهادیه دفاع از رساله دکترای (آقای علی اصغر فروغی فر)
موضوع: ارزیابی چرخه حيات از چاه تا چرخ قوای محرکه سبک در ایران با رویکرد بررسی سوختهای جایگزین
ارئه دهنده: علی اصغر فروغی فر
استادان راهنما: دکتر ایمان چیت ساز، دکتر مهدی نیلی احمدآبادی
استادان داور: دکتر محسن دوازده امامی، دکتر علی اکبر عالم رجبی
چکیده
ارزیابی چرخه حيات یک رویکرد «گهواره تا گور» برای ارزیابی یک سیستم استفاده بوده كه در این روش با جمعآوری مواد خام از زمین برای تولید محصول شروع میشود و با برگشت محصول مصرفشده به زمین به پایان میرسد و در اين روش میتوان تخمین اثرات زیستمحیطی تجمعی ناشی از همه مراحل چرخه حیات محصول را برآورد کرد. با توجه به اینکه مسائل جهانی انرژی و محیطزیست بهطور فزایندهای جدی میشود، ترویج انرژی پاک و حمل و نقل سبز به هدف مشترک همه کشورها تبدیلشده است. در صنعت حمل و نقل، سوختهای سنتی مانند بنزین، گازوئیل و گاز طبیعی دیگر نمیتواند نیازهای انرژی و تغییرات آبوهوایی را برآورده کند و انتظار میرود که خودروهاي با سوخت جایگزین به دلیل مزایای «کربن کمتر» به خودروهای اصلی حمل و نقل آینده تبدیل شود. در سالهای اخیر در مناطق مختلف دنیا با توجه به شرایط هر منطقه از لحاظ منابع، تولید، انتقال و استفاده از سوختهای جایگزین، پژوهشهاي گستردهای با هدف یافتن مسیر مناسب چاه به چرخ با رویکرد کمترین تولید آلودگی، آلایندگی و مصرف انرژی انجام شده است. در این پژوهش هدف ارزیابی چرخه حيات و هزینه چرخه حیات قوای محرکه سبک در ایران با رویکرد بررسی سوختهای جایگزین برای ارائه راه کاری جهت کاهش تولید انواع انتشارات و مصرف انرژی ميباشد. مدل مورد نظر برای انجام پژوهش ارزیابی چرخه حيات برای سوختهای مورد نظر که شامل دو بخش: 1- چاه تا مخزن 2- مخزن تا چرخ بوده كه بخش اول شامل استخراج، تولید، انتقال و توزیع سوخت و بخش دوم شامل عملکرد خودرو خواهد بود. دادههای مسیر اول از طریق جمعآوری دادههای مراحل مختلف سوخت از شرکتها و سازمانهای مربوطه و دادههای مسیر دوم از طریق شبیهسازی خودرو بدست آمده و درنهایت با ورود کل دادهها در مدل گريت مدلسازی انجام و نتایج تحلیل خواهد شد. پژوهش برای سوخت شش قوای محرکه بنزینی، گازسوز، الکتریکی، پیل سوختی هیدروژنی، هيبريد و هیدروژن سوز انجام و نتایج مربوط به آلایندگی و مصرف سوخت مورد بررسی قرار خواهد داد. بررسیهای اولیه نشان میدهد که قوای محرکه پیل سوختی هیدروژنی و پس از آن الکتریکی مزیت نسبی در مقابل خودروهای بنزینی و گازسوز را در ایران دارند و برای برونرفت از معضل آلودگی هوای شهرها و کاهش تولید گازهای گلخانهای (با توجه به تعهدات بینالمللی) سیاستگذاری استفاده از خودروهای هیدروژنی و الکتریکی میتواند راه گشا باشد.